Verbinding met mezelf in mijn hart, hoofd en onderbuik en beide benen stevig op aarde als sleutel voor succes in een wereld die continue veranderd.

Al vanaf ik heel jong ben bewonder ik mensen in hun vele verschijningsvormen. In mijn familie alleen bestaan al zoveel uiteenlopende personages met hun sprankel en hun kwellingen. Ik ben er één van. 

Met mijn Nederlands-Indische roots aan vaders kant en Joods-Belgische van moeders kant ken ik de makken en de prachtige lessen die uit intergenerationele overdracht te trekken zijn, erg goed. 

In de loop van de tijd ben ik aan de slag gegaan met mijn eigen kwellingen. In dit leven en de levens ervoor. Onderscheidend wat is van mij en wat van mijn ouders en voorouders.

Mijn hoofd kende ik maar al te goed. Continue gedachten die in mijn hoofd rondwaarden aan de ene kant en een sterk ontwikkelde onderbuik intuïtie.  In mijn hart zat veel verdriet, dat ik vanuit een positieve levenshouding sterk onderdrukte. Mijn middenrif ademde niet altijd goed door en ik ervaarde hier mijn onmacht.

Ik kreeg bewustzijn op emoties als schuld, schaamte en boosheid en de bijbehorende patronen van fight, flight, freeze en fringe. Alles wat vast zat ging gepaard met lichamelijke klachten en reacties. Ik leerde te onderscheiden wat van mij was en wat niet, wat ik nog nodig had en wat niet. Ik kon zo van veel onnodige ballast dankbaar afscheid nemen. Het bracht me ooit veel, maar ik heb het niet meer nodig. Met als gevolg dat ik steeds meer leef in de sprankel en essentie van mezelf. 

Het brengt me vertrouwen in het leven. Zelfs in deze tijden waarin de hele wereld wordt opgeschud. 

Mijn grootste schat in het leven zijn mijn kinderen die me altijd blijven spiegelen. Ze laten me zien hoe liefdevol en verbonden de toekomst er uit kan zien. Mits ik ze als voorbeeld neem en goed naar ze luister. Ze zijn wijs.en